Gungl'ın yüzünde göremezsin gülümseyişini,
Çünkü yalnızlık soldurmuş tüm renklerini.

Bir zamanlar belki o da mutluydu,
Şimdi ise hatırlayamayacağı kadar uzak.
Savaşçıların ellerinde tarihe karışmış,
Yüzünde hüzün, kalbinde sızı kalmış.

Güney Nöbet Kulesi'nin altında terkedilmiş,
Oturmuş, -bir umut- beklemiş,
Hapsolmuş karanlığa, tozlu arazilerde unutulmuş,
Ne Do, ne Vo ne de Ho; kimseler uğramamış.